The following are publicly available documents
Legal Complaint
شکایت حقوقی
Doe I et al v. Sabeti
Key Documents
A 1976 report by the International Commission of Jurists entitled “Human Rights and The Legal System In Iran” highlights Sabeti’s position and authority, noting that “most political arrests” are made by decision of the Joint Committee which is “presided over by the much feared chairman Sabeti.” The report states that “there is abundant evidence showing the systematic use of impermissible methods of torture of political suspects” in Iran. The report states SAVAK “operates its own prison for interrogation of suspects and detainees and is accountable to no-one except the Shah.”
گزارش کمیسیون بین المللی حقوقدانان در سال 1976 با عنوان “حقوق بشر و نظام حقوقی در ایران” موقعیت و اقتدار ثابتی را برجسته می کند و خاطرنشان می کند که “اکثر دستگیری های سیاسی” با تصمیم کمیته مشترک انجام می شود که “به ریاست ثابتی رئیس بسیار مخوف” انجام می شود. در این گزارش آمده است که “شواهد فراوانی وجود دارد که نشان دهنده استفاده سیستماتیک از روش های غیرمجاز شکنجه مظنونان سیاسی” در ایران است. در این گزارش آمده است که ساواک “زندان خود را برای بازجویی از مظنونان و بازداشت شدگان اداره می کند و به هیچکس جز شاه پاسخگو نیست.”
Amnesty International 1976 Report on Iran
According to a 1976 report published by Amnesty International, SAVAK was founded “”for the purposes of security of the country and prevention of any kind of conspiracy detrimental to public interests….” The head of SAVAK is appointed by the Shah and wields almost unlimited power. The suppression of political opposition is carried out by SAVAK with extreme ruthlessness using a system of informers which permeates all levels of Iranian society and which has created an atmosphere of fear remarked on by visitors to Iran and emphasized by opponents of the regime outside the country…
Arrest process.SAVAK is responsible for the internal security of the state. Its functions include repressing the activities of illegal organizations, preventing plotting against the national security and insuring against the formation of new groups which advocate policies contrary to the Constitution of 1906. To this end it is empowered to act as the sole investigator of all alleged political crimes and to initiate the bringing of charges against involved persons. SAVAK can directly order the arrest of any person suspected of political crime, and in practice no recourse to any court for approval is necessary.
بر اساس گزارش سال 1355 سازمان عفو بین الملل، ساواک «به منظور امنیت کشور و جلوگیری از هر نوع توطئه مخل مصالح عمومی…» تأسیس شد. سرکوب اپوزیسیون سیاسی توسط ساواک با بی‌رحمی شدید و با استفاده از سیستم اطلاع‌رسانی که در تمام سطوح جامعه ایران رخنه کرده و فضای رعب و وحشتی را ایجاد کرده است که توسط بازدیدکنندگان از ایران و مورد تاکید مخالفان رژیم در خارج از کشور…
روند دستگیری. ساواک مسئول امنیت داخلی کشور است. وظایف آن شامل سرکوب فعالیت‌های سازمان‌های غیرقانونی، جلوگیری از توطئه علیه امنیت ملی و بیمه در برابر تشکیل گروه‌های جدیدی است که از سیاست‌های مغایر با قانون اساسی ۱۹۰۶ دفاع می‌کنند. به این منظور، این سازمان اختیار دارد تا به عنوان تنها بازپرس تمام جرایم سیاسی ادعا شده عمل کند و اتهامات وارده را علیه افراد درگیر آغاز کند. ساواک می تواند مستقیماً دستور دستگیری هر فرد مظنون به جرم سیاسی را صادر کند و عملاً مراجعه به هیچ دادگاهی برای تأیید لازم نیست.
CIA Report – Life After the Shah
A classified report entitled “Life After the Shah” written by the CIA in 1978 refers to Sabeti as “Parviz Sabeti, Chief of Department 3 (Internal Security) of SAVAK” and lists him amongst the most powerful individuals in Iran.”
در گزارش محرمانه ای تحت عنوان «زندگی پس از شاه» که توسط سازمان سیا در سال 1978 نوشته شده، از ثابتی با عنوان «پرویز ثابتی، رئیس بخش سوم (امنیت داخلی) ساواک» یاد می شود و او را در زمره قدرتمندترین افراد ایران قرار می دهد.
Profile of Parviz Sabeti by Abbas Milani – Eminent Persians: The Men and Women Who Made Modern Iran, pg 290
“By 1970…a new Joint Committee to Fight Terrorism was set up, and Sabeti was its de facto leader. The committee always had a nominal head from the ranks of the military, but Sabeti was its leader. He arrived at the infamous “Joint Committee” with the pomp and security of a head of state. Interrogators, who in the confines of their own offices often had delusions of divine power, vied with each other for a chance to be in the same room with him. The “Committee” developed a notorious reputation as a den of torture and brutality, and in the public imagination it was Sabeti’s name that was identified with the committee and its notoriety. There is no doubt that there was torture in the prisons at the time.”
تا سال 1970… کمیته مشترک جدیدی برای مبارزه با تروریسم تشکیل شد و ثابتی رهبر عملی آن بود. کمیته همیشه یک رئیس اسمی از رده های نظامی داشت، اما ثابتی رهبر آن بود. او با شکوه و امنیت یک رئیس دولت به “کمیته مشترک” بدنام رسید. بازجوها که در محدوده دفاتر خود اغلب توهمات قدرت الهی داشتند، با یکدیگر رقابت می کردند تا فرصتی برای حضور در یک اتاق با او داشته باشند. “کمیته” شهرت بدنامی به عنوان لانه شکنجه و وحشی گری به دست آورد. در آن زمان شکنجه در زندان ها وجود داشت.